به گزارش
ایثار واحد قزوین، قیام حسین ابن علی(ع) و کربلای مظلومانهاش، کربلایی بود که در تاریخ تشیع ماندگار شد تا نسلهای پس از آن همهی مردمانِ مرد، همچنان ادامه دهندهی راه سرخشان و احیاگر ایثار و مقاومتشان باشند.
در دوران پس از پیروزی انقلاب اسلامی و به واسطهی جنگ نابرابری که بر ملت بزرگ ایران تحمیل شد، کربلایی رخ نمود که کربلای بیتکرار 8 سال مقاومت و ایستادگی نشان گرفت و دور از ذهن خواهد بود که آیندگان نیز چنین رخداد بیبدیلی را شاهد و ناظر باشند.
عملیات حماسی کربلای 4 در دوران دفاع مقدس از جمله عملیاتهای غرور آفرینی بود که اوج غرور و شهامت و شهادت را به رخ کشید. به رخ ملت فهیم و بیهمتای ایران که نه، جهانی را مدهوش و حیران خود ساخت.
جهان آن روز و امروز هم حتی در باورش نمیگنجید و نخواهد گنجید که یک مشت جوان بیادعا با تمام آلام و آرزوهای جوانیشان، تن به بستری بدهند که حیات دنیوی در آن هیچ نقش و نشانی ندارد. حیاتی که دنیائیان آن روز و امروز هم به دنبال آن و بعضاً شیفتهی آن هستند. اما این یک مشت جوان رزمنده و بیآلایش و علیرغم باور قلبیشان به اینکه راه بیبرگشتی را پیشروی دارند، به آب زلال "اروند" زدند تا حیاتی دوباره بیابند. حیاتی که سر منشا حیات ملتی را و انسانیت انسانها را رقم زد.
در این حماسهی بزرگ و ماندگار رزمندگان سلحشور استان قزوین نیز دِین خود را ادا کرده و بسیاری از آنان دو برادری بودند که آمده بودند تا یکی پیامبر افتخار دیگری باشد و چه مظلومانه بسیاری از آنان در آغوش امید و آرزوهایشان، سرور آزادگان، حضرت امام حسین(ع)، آرامِ آرام آرمیدند.
آنها تکرار شب و روز عاشورای حسینی در عصر خمینی بودند و همانند یاران باوفای مقتدایشان صحنهی شب عاشورا را به عینه تکرار کرده و در شب واقعه نرفتند و ماندند تا فردایش که ترسیم کنندهی روز عاشورای حسینی است به دل آبی بزنند که تا آن روز رنگ خون سرخِ این همه عاشق و شیفتهی اباعبدالله الحسین(ع) را یکجا در خود ندیده بود و نخواهد دید.
اروند رود تا آن روز تاریخ، به یاد نداشت و نخواهد داشت که این همه عاشق و با نثار عزیزترینشان_جان_ در آغوش او ماوا گزینند و اینگونه شد که در کوتاهترین عملیات 8 سال دفاع ماندگار و در نیمروزی که همهی چشمان یک ملت در انتظار پیروزی بزرگ و بازگشت سرافرازانهی فرزندان برومندشان بودند، اشک و فراق عالمی از عالمیان، جلودار قهقهی مستانهی اروند نشد.
عملیات کربلای 4 نزدیک به 8 هزار فرزند عاشق سرزمینش را تقدیم "اروند" کرد تا خاطرات دستان بسته و اسارتهای جانکاه و بازگشت پیکرهای مفقودالاثر برخی از این نامآوران عرصهی جهاد و شهادت و پس از دهها سال فراق، عالم مادی امروز جامعهمان را عطرآگین و به یادمان آورد که ایستادگی امروزمان از برکت ایستادگی دیرورز آنان بود.
* حسن شکیبزاده